Vito

Wat vertelt Vito mij?
 Vito heeft een voorkeur voor lichtgekleurde honden. Met honden buiten de roedel heeft hij niet zoveel op. Hij speelt graag met zijn voorpoten. Woont in een ruime lichte kamer. Hij is erg eigenwijs. Doet niet zomaar iets. Je moet sterk in je schoenen staan, je overtuigt hem niet zomaar. Hij moet precies weten waarom iets zo is. Verder oogt Vito vrolijk. Hij speelt graag. Het is een stabiel hondje.

Vito vertelt mij o.a. dat er verdriet in huis is en dat hij een grote man huilend op de bank ziet zitten.

Het plan is om ook met Tilly, een huisgenootje van Vito te praten. Een op de foto vrolijk en levenslustig ogend hondje. Ik nodig haar uit voor een gesprek.

Tilly sprint er vandoor. Ze is bang voor me. Ze luistert niet. Vlucht in blinde paniek. Ik roep Vito, vraag hem bij mij te blijven om haar vertrouwen te winnen. Dat helpt niet.

Vito gedraagt zich als haar grote broer en neemt het voor haar op. Hij vertelt: Tilly komt hier uit een nest. Ze is niet goed geplaatst. Moniek en Hans voelen zich daar erg schuldig over.

Ik zie Tilly in een donkere lege ruimte. Het is er niet koud of warm maar vooral donker, diep en kaal. Tilly is alleen. Ze is bang voor de mensen.

Als ik wegga en Tilly laat voor wie ze is, zeg ik dat ik vertrek en dat ik dit even voor Moniek en Hans ga opschrijven. Daar schrikt ze van. Als je dat doet, moet ik ook hier weer weg!

Ik spreek nu met een heel andere Tilly dan op de foto.

Wat klopt hiervan als ik dat check met Moniek en Hans?
 Bijna alles. De grote huilende man op de bank, blijkt Hans te zijn. Hij was depressief. Het is een beer van een vent. Het halfzusje is inderdaad een jaar weggeweest en is getraumatiseerd teruggekomen. Gelukkig heeft ze zich heel snel hersteld. Tilly ook hier weer weg? Never!