Hoi Pluis, wil je met mij praten?
"Ja, wil ik wel. Ik wil geen vreemde eend in de bijt zijn. Ik ben geboren als Britse KORThaar en ik vind het niks dat ik anders ben dan de rest. Ik voel mij het Lelijke Eendje. Dat gedoe met die lange haren, dat was eigenlijk ook niks voor de fokster. Zij was korthaarkatten gewend. Ik ben dan ook niet goed opgevoed op dat gebied. Als ik nu onder narcose ga, word ik kaalgeschoren en lijk ik meer op een Britse korthaar dan met dat lange haar. Ik ben dan ook een stuk lichter van kleur. Dan lijk ik er meer op en dan voel ik mij er meer bij horen."

Maar lieve Pluis, ik vind jou juist een heel bijzondere kat. Geen Britse korthaar maar wel een prachtige langharige kat.
Ik snap je frustratie en dat het soms zeer doet als de klitten worden weggekamd. Ook snap ik dat jouw haren mogelijk niet geschikt zijn voor een langhaarbestaan. Toch ben je in dit lijf geboren. Zul je het met dit lijf moeten doen. Iets anders kunnen we er niet van maken.
Wat kan Jolan doen om het kammen er voor jou dragelijker op te maken?
"Ze kan me reiki (laten) geven. Ik stoor me dan niet zo aan die onverwachte klitten in mijn vacht. Maak er ook korte sessies van. Elke dag een pootje, volgende dag een rug of een staart of zo. Ik wil ook meer van mezelf houden. Ik hou nu ook niet van mezelf. Ik ben niet grootgebracht in een cattery met langharen dus kon men mij ook niet goed opvoeden. Ik was ook een beetje tweede keus, beetje een aanhangsel. Jolan heeft ook niet voor mij gekozen maar ook meer voor Sientje. Ik mocht mee omdat we niet uit elkaar gehaald mochten worden. Ik werd niet bewust uitgekozen."

Lieve Pluis, snap je dat Jolan het beste met je voor heeft? Het is heel schadelijk om telkens onder narcose te moeten. Dat doet je hersens ook helemaal geen goed. Jolan wil dat graag voorkomen en jou klitvrij houden.
"Okay, breng mij nog 1 keer onder narcose en begin dan straks van het begin af aan met reiki en Bachbloesems. Dan maken we een nieuwe start. Dan ga ik mijn gedrag aanpassen tijdens het kammen. Doe het eerst met een bonzoborstel en reiki, dat is heel belangrijk. Gewoon zodat ik heel veel plezier ga ondervinden van de aanraking. Pluk, zodra ik het vertrouwen heb, af en toe een keer aan mijn korte haartjes, net alsof er een klitje zit. Dan raak ik daar weer aan gewend.
Mijn huid is ook heel kwetsbaar als deze net is geschoren. Sommige plekken vervilt. Daar moet je heel zacht en liefdevol mee omgaan. Reiki, ja doe dat maar."

Door je lelijk te maken Pluis, maak je je niet onzichtbaar maar eigenlijk nog zichtbaarder. Gaat iedereen nog meer naar je kijken.
"Die bekijks, dat maakt mij niet zo veel uit. De manier waarop de fokster naar mij keek: hmm, hierop kan ik geen winst maken…. Dat deed mij pijn. De manier waarop Jolan naar mij kijkt of hoe ik haar aanvoel is ook: verdorie, waarom blijf je niet gewoon zitten. Ik schaam me dood voor je als je er zo uitziet. Ook bij de dierenarts."
Het doet Pluis dus zeer dat anderen zich voor haar schamen. Eerst de fokster, nu Jolan, en ook Pluis schaamt zich voor zichzelf.
"Ik voel mij niet fijn in mijn eigen lijf. Ik heb niet om die vacht gevraagd. Ik zou een Britse korthaar worden."

Jolan wil nog weten hoe Pluis haar nestje heeft ervaren.
"Ik voel mij onrustig worden. Mijn achterpoten voelen lam aan."
Heb je veel pijn gehad?
"Er was een zoon met een veel te dikke kop. Daar heb ik veel last van gehad. Misschien heeft hij het ook niet overleefd. Ik was gewoon niet op hem gebouwd."

Het afscheid van je kinderen?
"Daar had ik niet zo veel moeite mee. Ik ben een redelijk afstandelijke kat, ook naar mijn kinderen toe. Ik heb ze netjes behandeld, heb ze de liefde gegeven die ze nodig hadden maar toen ze weg gingen, vond ik het ook okay. Ben daar dus niet zo beroerd van geweest als Sientje."

Waarom zei de fokster dat jullie bij elkaar moesten blijven?
"Omdat ze van me af wilde. Ze wilde van die Pluizenbol af. Kun je je voorstellen hoe ik mij voelde?"

Lieve Pluis….
"Als je me telkens zo noemt, word ik daar iedere keer weer aan herinnerd."
Heb je liever dat we je anders noemen?
"Ja, ik heb eigenlijk een andere naam. Noem me maar zo, liever geen Pluis meer."

Lieve Poes, ik vind je prachtig en ik wil graag dat jij je net zo mooi gaat voelen als ik je mooi vind.
Lijkt je dat wat?
"Ja, maar dat zit er denk ik niet in."
Ik weet wel zeker dat het erin zit. En dan vind je het niet erg om gekamd te worden. Dan ga je enorm van jezelf houden. Dan vraag je als het ware om de kam.
"Okay, probeer maar dan."