De
ratjes Peppie en Kokkie
Peppie:
heel warm diertje, is heel sociaal. Stel zich op achter Kokkie. Laat Kokkie
voor gaan. Kokkie is zekerder van zijn zaak. Een van de ouders is wit, de ander
heeft een kleurtje.
Natasja heeft
een kleurtje, geen dreadlocks, wel kroezig haar.
Peppie is
erg gelukkig hier. Hij heeft het heel erg naar zijn zin, zo samen met Kokkie.
Ze kunnen het prima vinden samen.
Soms
vechten ze samen. Natasja schrikt daarvan. Maar dat
hoeft niet hoor. Natasja maakt toch ook wel eens
ruzie met haar vriendinnetjes? Nou dat doen Peppie en
Kokkie ook. Niet van schrikken.
Peppie
vindt het fijn dat ze zo rond kunnen kijken in de kamer. Ze staan op een
tafeltje in een aquarium.
Vader
snurkt. Daar wordt in huis over gesproken.
Als
hij en Kokkie uit het aquarium zijn, en er speelt muziek, heeft Peppie daar last van. Ik dacht eerst dat het lag aan de
frequentie van het geluid maar dat is het niet. Hij heeft last van de
trillingen die via zijn snorharen binnenkomen.
Die trillingen zijn niet goed voor hem. Die resoneren in zijn hele
systeem door. Hij raakt erdoor uit balans. Hij heeft het gevoel dat hij op een
trilplaat staat, zo eentje uit de sportschool. Dat vindt hij erg vervelend.
Hij
zou graag weer op eigen gelegenheid het aquarium in willen kunnen, als hij er
niet meer uit wil zijn. Kun je zoiets voor hem bouwen? Dan kan hij zelf bepalen
of hij binnen of buiten het aquarium is. In het aquarium heeft hij geen last
van de luchttrillingen. Daarbuiten wel. Kokkie heeft daar allemaal geen last
van. Die is lang niet zo gevoelig als Peppie is. Hij
kan beter voor zichzelf zorgen. Peppie kijkt best
tegen Kokkie op. Kokkie staat veel steviger in het leven. Is veel minder bang
aangelegd.
Ik
vraag wat voor kunstjes ze samen doen. Ik zie ze over een laddertje lopen. Door
een tunnel lopen vindt Peppie ook leuk. Hij vindt het
heerlijk om te knuffelen. Hij heeft nog nooit gebeten. Kokkie wel eens. Ik zie
ze over Natasja’s armen en borst lopen en over haar
hele lijf.
Hij
is ook schuw omdat hij denkt dat hij niet leuk genoeg is. Kokkie is wat manser en daardoor voelt Peppie zich
wat minderwaardig. Kokkie leert ook sneller.
Soms
mag Kokkie wel uit het aquarium en Peppie niet.
Peppie
vindt dat niet erg. Hij hoeft dan niet zo te schrikken van dat geluid en die trillingen
van de muziek. Hij wordt er echt door overvallen. Er zit wel een nare hoge toon
in muziek daar heeft hij last van. Die toon slaat helemaal op zijn keel. Gaat
zo door zijn oren heen, naar zijn keel.
Als
Peppie weer zo is geschrokken van die muziek die hem
helemaal overmant, moet hij helemaal bijkomen van de schrik. Daarom wil hij
niet meteen komen als Natasja hem roept. Hij is bang
dat de muziek, terwijl hij naar zijn kooi wordt gedragen, weer aangaat en hij
dan van de schrik van Natasja afvalt.
Ik
zie Peppie driftig rondrennen met Kokkie in het
aquarium. Hebben het heel erg naar hun zin, want er wordt veel met ze gedaan.
Er wordt veel met ze gespeeld.
Dat
vindt ie leuk. Hij kan het goed vinden met Kokkie. Soms hebben ze wel eens
knokken, daar schrikt Natasja van. Maar dat hoeft
niet. Natasja heeft ook wel eens ruzie.
Peppie
heeft een beetje last van zijn tandjes, rechtsboven en rechtsonder. Die zijn
wat gevoelig. Waar komt dat door? Krijg ik geen antwoord op. Gevoeligheid is 4
op de schaal van 10.
Dat
is de reden waarom ie graag zachte dingen eet en geen harde dingen.
Ze
wonen in een aquarium. Zijn rechteroor doet zeer, de binnenkant. En als ze
eruit gaan, houdt Natasja haar hand in het aquarium. Kokkie
loopt er vanzelf op. Peppie moet ze even pakken. Gaat
voorzichtig.
Heel
zacht opgepakt, heel zacht opgepakt. Natasja heeft heel
zachte handen.
Natasja
ruikt altijd zo lekker.
Als
er muziek aangaat en ze zijn eruit, dan lijkt het wel of ie een soort
kortsluiting in zijn hoofd krijgt. Of zijn ogen eruit puilen. Zijn snorharen
trillen. Hij heeft er veel fysiek last van. Het komt door de toonhoogte, die de
muziek verspreidt. Achter de kast heeft ie er zelfs stuiptrekkingen bij, die de
familie niet ziet.
Hij
krijgt er hele erge hoofdpijn van. In het aquarium heeft ie daar ook last van,
maar daar kan hij niet weg. Wat gezelligheid betreft vindt hij het fijn om in
de huiskamer te staan. Wat muziek betreft zou het beter zijn als hij in de
slaapkamer van Natasja staat.
Hij
weet wel dat Kokkie slimmer is. Kokkie is beter geaard. Weer die tandjes die
zeer doen. Rechtsvoor, rechtsonder… doet zeer.
Wat
je eraan kunt doen; geen idee. Het lijkt een familiekwaal, alsof het erin
gefokt is. Misschien heeft hij ooit een schok gehad, op zijn tanden. Een soort
stroomschok. Hij heeft een keer een snoertje doorgebeten. Toen heeft hij een
schokje via die twee tandjes gehad. Dat is gevoelig gebleven.
Hij
vindt het heerlijk als Natasja hem aait. Zo over de
hele lengte van zijn lijfje.
Waar
hij nog meer blij van wordt? Als hij zelf weer terug in het aquarium zou kunnen
kruipen. Dat zou fijn zijn.
Peppie
vindt de mensen leuk. En hij vindt het ook leuk om op ze te lopen en met ze te
spelen. Vaak vindt-ie het wel te warm om over ze heen
te lopen. Hij puft dan echt. Het zitten op koud zeil vindt hij fijn. Of op een
koud bureau. Dat vindt hij ook fijn.
Hij
vindt het fijn om gekroeld te worden. Rechtsonder bij zijn kinnetje. Hij gaat
dan helemaal met zijn rechterpootje omhoog zodat je er goed bij kunt.
Ik
zie hem ook een spelletje doen waarbij hij en Kokkie over elkaar heen tuimelen.
Peppie houdt van biscuitjes, met name van Maria-biscuitjes. Af en toe een dode vlieg vindt hij ook
lekker.
Met
een aardend aroma, een Bach-remedie en een rode doek
als nestmateriaal, zetten we Peppie terug in zijn
kracht. Natasja gaat een laddertje fabriceren waarmee
Peppie zelf terug in het aquarium kan als hij daaraan
behoefte heeft.
Score
van dit gesprek: 98% correct waargenomen.