Moos wordt vermist. Vermissingen neem ik de laatste tijd eigenlijk niet meer aan. Vermissingen kosten mij heeeel veel energie. In die tijd kan ik heel veel andere dieren en mensen helpen. Ik moet keuzes maken.
Ik stuur Ingrid, de mens bij Moos, daarom het bestand waarmee zij haar kat kan helpen thuis te komen. Moos is dan al een paar weken van de aardbodem verdwenen.
Ingrid doet de oefeningen die in het bestand staan en leidt haar dierbare kat Moos zo naar huis. Een paar weken na zijn vermissing komt Moos zwaar gehavend thuis. Tijdens zijn omzwervingen is hij aan één oog blind geraakt. Zijn hoektand is ook afgebroken. Hij is ondervoed en is er slecht aan toe. Met heel veel liefde, rust en wat Rescue komt Moos weer tot zichzelf. De dierenarts onderzoekt Moos en concludeert dat het beschadigde en etterende blinde oog er snel uit moet. Het zelfde geldt voor de hoektand. Hier komt namelijk onherroepelijk een kaakontsteking van. Dat zijn twee operaties die een narcose vragen die Moos met zijn slechte nieren eigenlijk niet aankan.
Ingrid, zelf arts, vraagt mij met haar kat te gaan praten. Ze wil graag van Moos zelf weten wat hij nodig heeft.

Ik tune op Moos in.
Ik heb de indruk dat Moos erg zijn best doet om zijn oog te gebruiken. Dat hij dat beter niet kan doen. Hij kan het beter laten rusten. Hij activeert het oog nu telkens terwijl het zo belangrijk is dat hij het rust gunt.
Het is zijn rechteroog. Dat lijkt dikker.
Klopt. Het is rechts.
Het veroorzaakt ook hoofdpijn, zo lijkt het wel.
Er gaat veel energie naar die plaats.
Het lijkt of de energie daarop gefocused is.

Ik loop achteruit de trap af van mijn meditatietrappenstelsel. Moos zit boven. Geen idee waarom ik achteruit loop.
Ik voel mij alsof ik op audiëntie ben bij Zijne Excellentie Heer Moos.
Hahaha, ja, ik zie het voor me.

Ik krijg ook hoofdpijn. In het midden van mijn schedel, van oor tot oor.
Dat hele koppie is nog niet rustig. Die hoofdpijn is niet plezierig. Een scherpe pijn van oor tot oor. Dat heeft ook met zijn oogje te maken. Het is echt zijn hele kopje.

Misschien massage van het derde oog.
Ook reiki zou goed voor hem zijn. Ik heb het gevoel dat er teveel energie in zijn kopje zit. Desirée zou Moos misschien kunnen helpen. Die hoofdpijn is niet fijn. Zijn genezing gaat niet in zijn oog zitten omdat hij nog te veel hoofdpijn heeft.

Lieve Moosje, ik wil graag met je praten.
Hij wil wel komen, hij is erg alert. Hij krult zijn staartje maar hij is niet in orde. Hij wou dat hij kon vertellen wat er aan de hand was.

Lieve Moosje, dit is je kans. Ik vertel je wat ik ga doen.
Mijn naam is Mieke. Ik praat met dieren. Ik doe dat in opdracht van Ingrid. Ingrid heeft mij gevraagd met jou te gaan praten. Ingrid weet niet hoe ze heel diep met jou kan praten en daarom heeft ze mij ingeschakeld. Wij willen graag weten wat er met je aan de hand is.

Maagpijn.
We willen graag weten hoe je je voelt.

Nieren doen zeer.
Klopt. Zijn nieren zijn niet in orde.

Wil je met mij praten? Dan nodig ik je uit op mijn innerlijke scherm.
Hij spring erop. Hij doet dat voorzichtig. Het bonkt meteen in zijn kopje. Dat zit daar niet goed.
Het is zijn schedel. Die heeft een dreun gehad. Zijn hoofdpijn is heftig. Het trekt door tot zijn rechteroor. Daar voelt het warm en branderig aan.
Na zijn terugkomst thuis, heeft zich in Moos zijn rechteroor een poliep of een goedaardige tumor ontwikkeld.

Moos oogt ziek.
Voor mij voelt zijn kopje niet fijn.
Alsof ik een helm op heb die te strak zit.
Ik heb hoofdpijn.
Lieve Moos, kun je mij vertellen hoe heftig je hoofdpijn is?
In een schaal van 1 op 10?
Een zeven.
Er lijkt teveel druk op de schedel te zitten.
Hand op kopje voelt niet goed.
Er zit te veel energie in het kopje. Dat moet meer verdeeld over de rest van het lichaam. Dat is belangrijk. Zijn kopje voelt nu ook zwaar aan af en toe.
Hij schudt dat dan van zich af.
Klopt. Hij schudt telkens met zijn kopje.

Lieve Moos, mankeer je nog meer?
Ik doe een bodyscan bij je, is dat okay?
Hoofdpijn.
Zere nek daardoor, zware nek.
Rest lijfje lijkt okay, soepeltjes.
Linkervoorpootje, of hij is links of hij heeft voor ook en optater gehad.
Hij laat mij zijn linkervoorpootje zien dat hij optilt. Terwijl hij zit.
Hij heeft een verdraaide schouder links. Daarom loopt hij wat stoer. Linksvoor is hij vermoedelijk ooit eens verkeerd terechtgekomen.
Die hoofdpijn komt weer op. Ik zie veel vocht in zijn hersens. Eigenlijk een teveel aan vocht.
Ik begin ook te speekselen, ik kwijl niet maar ik maak extra speeksel aan.
Mogelijk als gevolg van zijn beschadigde bekje.
Te veel vocht kan inderdaad komen door een hersenschudding.

Lieve Moos, je linkerkaak is bezeerd.
Linksboven. Er komt een pijn op bij zijn kies.
Wil je mij iets laten zien wat betreft die afgebroken hoektand?
Ik zie hem met een smak neerkomen op iets hards.
Zijn linkeroor doet ook zeer, inwendig.
Het lijkt of hij op het asfalt is geland, hij maakt een flinke smak.
Hij lijkt er gedesoriënteerd van te zijn. Hij lijkt duizelig, niet meer in staat de juiste richting te kiezen.
Hij loopt maar wat. Zijn nek doet zeer, de aansluiting van zijn kopje naar zijn nek ook.
Ook zijn onderkaak doet nu zeer.
Hij loopt alsof hij in een korset zit. Zijn kopje is niet in orde.
Moos lijkt minder beweeglijk dan voor die smak. Hij is voorzichtig. Hij weet dat het niet goed zit.
Linksboven scherpe pijn in zijn tand.

Lieve Moos, Ingrid wil graag weten wat jij zou willen.
De operatie van die tand, dat kan later nog wel eens op het moment dat het werkelijk problemen gaat geven. Die hoofdpijn, die moet eerst weg. Daarna komt ook dat oog tot rust.

Lieve Moos, er loopt een dun litteken, een kaal lijntje over je rug.
Waarvan komt dat?
Ja, dat is prikkeldraad. Dat was na het gebeurde.
Er zijn ook wat plukken haar weg in de flanken.
Dat was toen ik door een vos werd gepakt.
Ik zag niet goed en was niet in orde. Ik kon me nog net uit de voeten maken. Ik kon nog bij een huis in de buurt komen. Daar is de vos er vandoor gegaan.
Kan helemaal kloppen. Wij wonen in het buitengebied met veel vossen. Zelf dacht ik dat het door een hond was gekomen.

Lieve Moos, wil je mij vertellen wat er met je is gebeurd die dagen in juli?
Ik loop op een zandpad. Plotseling word ik overvallen door bulderende trekker met aanhangwagen. Het is een enorm gedonder. Ik wijk uit, de verkeerde kant op, ik deins terug voor dat geluid en dan voel ik een brommer of een fiets of iets met een kettingkast. Ik smak op straat en ik breng mijzelf in veiligheid. Als ik bijkom begin ik te rennen. Te rennen van deze plaats af. Ik weet niet welke kant op, als ik maar weg ben.
Ik heb mij een paar dagen heel rustig gehouden. Ik zat echt in de overlevingsmodus. Ik was echt niet goed. Ik kon het huis niet meer vinden.

Heb je Ingrid horen roepen?
Ze moet vlak bij mij zijn geweest toen ik nog bewusteloos was. Ik heb haar wel gehoord maar kon toen nog niet reageren.
Ik was ver weg.

Hoe ben je uiteindelijk weer teruggekomen?
Op de automatische piloot. Op de magnetische velden. Ik ken de omgeving aardig en mijn reukvermogen is erg goed ontwikkeld. Zo heb ik de goede richting teruggevonden.
En het lichtbaken van Ingrid?
Ja, dat zag ik heel in de verte.
Van Ingrid moest ik heel hard gaan schreeuwen. Dat kwam mij eigenlijk wel goed uit. Dat was makkelijker.
Ik had er wel behoefte aan om gevonden te worden, om opgehaald te worden. Zo is dat ook gebeurd. Op mijn schreeuwen hebben mensen gereageerd en zij hebben Ingrid gebeld. Zo ben ik weer thuisgekomen.
Ja. Zo is het gegaan.

Moos is inmiddels weer een maand thuis. Hij doet het goed. Hij is opgewekt. Zijn oog is inmiddels bijna genezen. Hij zal er niks meer mee zien maar het hoeft er gelukkig niet uit.