Maxon
Op donderdag wordt Maxon inmiddels een week vermist. We hebben daarbij één probleem. De achtjarige Maxon was 1,5 week daarvoor net van Blaricum naar Almere verhuisd en woonde nog maar 1,5 week bij zijn nieuwe vrouwtje Denise. 1,5 Week geleden had hij ook nog een andere naam.

Als eerste stuur ik Denise een bestand waarin staat wat zij er zelf aan kan doen om Maxon naar huis terug te laten komen. Ze kan bijvoorbeeld zelf mediteren (of het in elk geval proberen) en een lichtbakentje voor hem plaatsen. Een baken waarop hij zich kan richten.

Dan tune ik op Maxon in.
Hij is onderweg. Dat staat vast voor mij. Hij heeft weinig oog voor mij. Is onderweg naar zijn oude huis. Daar is hij heel resoluut in. Ik vertel hem dat hij, zodra hij weer in Blaricum is aangekomen, meteen weer naar Almere zal worden gereden.
Hij vindt het prima. Hij is niet bij Denise vandaan gevlucht of zo, het was een samenloop van omstandigheden.
Ik zie hem uiteindelijk heel sterk weer aankomen in zijn nieuwe huis.

Op vrijdag is dit beeld hetzelfde. Maxon gaat weer thuiskomen maar hij is nog steeds onderweg.

Op zaterdag is hij een stuk onrustiger. Op de autokaart zie ik de weg die hij moet nemen om in Blaricum te kunnen komen. Een lange autoweg met links en rechts water en geen uitwijkmogelijkheid. Die weg is een stressplek. Hij is er erg mee bezig. Heeft hij die weg al genomen? Gaat hij die nog nemen?

Op zondagochtend tune ik wederom op hem in.
Hij voelt rustig. De rust is weergekeerd. Hij is op bekend terrein.

Op zondagmiddag krijg ik een meeltje van Denise.
Maxon is vannacht in de vangkooi gelopen die zij bij het huis had staan. Hij is dus weer terug in zijn nieuwe huis. Wil alleen maar knuffelen, is magerder geworden, is heel aanhankelijk. Zo had hij zich nog niet eerder gedragen.

Frappant in dit verhaal vind ik dat het gaat om een volwassen kat van acht jaar die net in een heel nieuw leven is terechtgekomen (verhuizing, nieuw vrouwtje) en alle stress van dien, vervolgens tien dagen zoek is, en die toch weer zijn nieuwe huis heeft teruggevonden.
En die snelweg… tja, misschien heeft hij ervoor gestaan, het toch niet aangedurfd of misschien had hij ‘m eerder die week al genomen en heeft hij ‘m op zaterdag opnieuw genomen, terug naar zijn nieuwe huis. Wie zal het zeggen…. Maxon is gezond en wel weer thuis en daar draait het om.