Friemel heeft een aandoening aan zijn oog. De dierenarts
overweegt het oog eruit te halen.
Wat vindt Friemel hiervan?
Een droge mond.
Hai Friemel, ik wil graag met je praten.
Hij wil wel.
Mijn oren geven een kloppend gevoel.
Dat kan ik me goed voorstellen, met die druk op zijn hoofd.
Er zit druk op mijn hoofd, bij mijn oren. Friemel loopt om mij
heen. Hij draait met opgeheven staartje achtjes. Linker stuk van de
achterschedel geeft een nare zeurderige hoofdpijn. Het klopt aan mijn
oor. Ik knijp mijn linker oogje wat meer dicht. De pijn trekt echt van
mijn linkeroor uit.
Ja, hij heeft veel last van pijn.
Ik zie Friemel spelen met een balletje dat van losse
‘friemeltjes’ is gemaakt.
Inderdaad, Friemel heeft een balletje wat van ‘friemeltjes’ is gemaakt.
Wat grappig.
Ik zie een rood tapijt met bloemen, een soort pers op witte
tegels.
Ja, dit hebben we ook in huis liggen.
Ik heb honger.
Het verbaast me niks dat hij dit zegt, Friemel kan namelijk flink eten.
De pijn trekt door naar mijn nek. Friemel, de vraag is of
de dierenarts jouw oogje moet verwijderen? Friemel wordt er misselijk
van. Mijn
oor begint te trekken. Hij moet ervan huilen. Hij voelt zich zo'n last
voor Irma.
Daar zal ik ook wat mee gaan doen, het is namelijk niet de bedoeling dat
hij zich een last voor me voelt. Daar hoeft hij zich geen zorgen om te
maken. Fijn dat ik hier nu ook iets aan kan doen.
De linkerschouder begint nu ook een zeurderige pijn af te
geven. Dat oog eruit, dat slaat nergens op.
Dat is precies wat mijn man ook al zei. Deze resolute reactie, is
precies dezelfde. Ik wilde heel graag weten wat Friemel er zelf van
vindt, dit maakt hij gelukkig goed duidelijk. Fijn hoor.
De kat is scheef.
Het linker bekken voelt
scheef. De heup geeft een zeurpijn. Die hele linkerkant van het lijfje
klopt niet.
Okay, daar gaan we zeker verder naar kijken en laten kijken.
Lieve Friemel,
ik
adem gezondheid in je lijf. De nek blijft zwaar. Een osteopaat of
Quantum Touch, daar zou Friemel baat bij kunnen hebbben.
Een vriendin van mij geeft Quantum Touch, haar zal ik vragen of zij
Friemel wil behandelen. Fijn, deze tip. Ik zal haar snel benaderen.
Kreupeldier.nl kan wellicht ook wat betekenen.
Het oogje blijft wel blind. Maar daarmee kan hij goed
leven.
Okay, het voelt als een opluchting voor me, dat hij daar goed mee kan
leven. Het geeft ons ook wat meer tijd om verder te kijken hoe we
Friemel het beste kunnen helpen.
Er is iets met de nekwervels. Misschien heeft hij daar
ooit trauma opgelopen.
Ja, dat vraag ik me ook wel eens af. Of hij een trauma op heeft gelopen
van het één of ander.
Dat zou ik graag
nog willen weten. Mijn
linkerpootje voelt ook zwaar aan.
Het is niet leuk hoor.
De pijn is 8 op de schaal van 10.
Dit vind ik heel erg voor hem. We zien ook aan hem dat hij veel last van
pijn heeft. Ik hoop dat we hem kunnen helpen, zodat zijn pijn flink zal
verminderen/verdwijnen.
[bovenstaand
gesprek nemen we door met Irma en zeggen dat we deze week nog een keer
met Friemel gaan praten]
Mijn schouders beginnen bijna te gloeien. Ik voel heel
veel rust en blijdschap, ik kan er wel van huilen. Tranen in de ogen.
Wat mooi om te horen.
Hij is heel dankbaar.
Daar ben ik blij om.
De hoofdpijn zit nu aan de achterkant van oor naar oor. Als een
soort band. Maar is zeker op de achtergrond aanwezig, niet meer op de
voorgrond.
Is zo dol op Irma, hij wil wel met haar trouwen.
Hahaha, dat is schattig om te horen.
Linkerneusgat jeukt van binnen. Maar aan de oppervlakte, niet
echt inwendig.
Ik ga een bodyscan bij hem doen, dat wil hij wel. Ik zet
hem op mijn behandeltafel.
Buitenkant links: ziet er goed uit.
Buitenkant rechts ook, maar toch lijkt het alsof het
geheel scheef is.
Zie het als de jas van Ome Joop die verkeerd geknoopt is.
Ja, ook dat kan ik me voorstellen. Misschien omdat hij ooit een harde
klap heeft gehad, of wellicht is aangereden. We vragen ons af of
Friemel hiervan ooit een trauma heeft opgelopen.
Achterkant ziet er gezond uit.
Voorkant: misschien te vergelijken met een rits die niet
goed dicht is gegaan. Alsof de twee helften uit balans zijn.
Hij voelt zich goed. Voelt zich beter dan in het eerste
gesprek.
Wat fijn om te horen, zeg. Heerlijk. Toen we een paar dagen weg zijn
geweest, is het met Friemel ook goed gegaan. Alleen op donderdag had hij
een dipje.
Onderkant: ook geen gekke dingen.
Voetzooltjes: zie ik niks raars aan.
Nu kijk ik dieper: naar zijn huid dus.
Links een paar korstjes, niks ernstigs.
Ik ga nu nog dieper kijken: naar het bloed. Eerst dacht
ik bloedarmoede, maar ziet er toch goed uit. Dan vraag ik Friemel of ik
in zijn lijf mag kruipen. Dit mag. Als Friemel loopt, laat ie me ook een
telganger zien. Voeten tegelijk: rechts en links tegelijk. Dit kan haast
niet.
Afgelopen week hebben we op de opleiding een oefening gedaan met
verschillende honden. Het was de bedoeling dat de honden een ‘goede’
loop lieten zien. Je raadt het nooit.... 8 van de 10 honden liet
Telganger zien! Daar stonden we natuurlijk van te kijken. Het was
grappig. Misschien heeft Friemel me dit thuis horen vertellen en geeft
hij dit zo door.
Linkerheup: zeurdigere pijn, maar vele malen minder dan
vorige keer.
Ik vind het zo prettig dat de pijn minder is. We zijn dus op de goede
weg.
Linkerachterbeentje voelt zeurderig, tot aan de knie. Maar dit is
eigenlijk een groot deel van zijn leven al. Hij is er aan gewend. Het is
je waarschijnlijk niet opgevallen.
Nu kijk ik naar de schedel van buitenaf: niks geks. Hals
niks. Ik heb wel het gevoel dat de eerste twee wervels – die van de hals
naar het hoofd - dat daar een gekke knik in zit.
Dit kan ik me goed voorstellen. Toen Friemel net bij ons was is hij van
een kast (van twee meter hoog) afgesprongen. Hij had de situatie niet
goed ingeschat. Friemel kwam heel hard neer op de betonnen vloer. Hij
kwam wel op zijn pootjes, maar schoof een eind door, ook met zijn neus
op de grond. Ik ben altijd bang geweest dat hij hier letsel aan
overgehouden had. Friemel heeft toen een dag voor pampus gelegen, zo
hard was zijn landing.
Beentjes: niks geks.
Wervelkolom: die laat mij het volgende zien: vanaf de
schouders loopt deze in een overdreven S.
Ja, nu moet ik wederom aan die harde landing vanaf de kast denken.
Het linkerbeentje: is okay. Rechts is okay. Staart is
goed.
Linksachter: het is spierpijn wat hij nu heeft. Het zit
om het bot heen, het is niet het bot zelf.
Ik heb het gevoel dat er al energetisch met hem gewerkt
is. Hij zit beter in zijn vel.
Dat klopt zeker, we hebben dezelfde avond nog met hem gewerkt! Wat fijn
dat het zo snel aan lijkt te slaan. Friemel heeft toen Quantum Touch
gekregen. Het was een bijzondere ervaring. Ik heb Friemel opgepakt,
waarna mijn vriendin hem behandelde. Normaal wil Friemel niet
energetisch behandeld worden, maar dit keer liet hij het goed toe. Na
een tijdje wilde hij uit mijn armen. Ik heb hem op de grond gezet.
Hierna ben ik in de energie van Friemel gaan zitten, ik werd Friemel als
het ware. Mijn vriendin is mij (lees: Friemel) verder gaan behandelen.
Friemel zelf bleef ook in de buurt, hij wilde ons in de gaten houden.
Tijdens de behandeling begonnen mijn vriendin en ik te gapen. Te gapen
en te gapen. We konden niet meer stoppen. De tranen liepen over mijn
wangen. Ik heb veel lichamelijke klachten van Friemel gevoeld. Ik voelde
steeds meer ontspanning en werd heel moe. Op een gegeven moment werd ik
zo ontspannen dat ik dubbel over mijn eigen knieën gevouwen lag. Na de
behandeling ben ik stevig uit de energie van Friemel gestapt. De dagen
erna was ik kapot, heel erg moe en erg verdrietig.
Het
is alsof ik/Friemel iets losgelaten heb. Dat voelt goed. Het was een
mooie ervaring.
Organen: linker oogje, het lijkt wel of het licht geeft.
Het is veel lichter dan de ander. Het oogje lijkt wel groter, de pupil
ook. Naar dit oogje gaat mijn aandacht.
Dit is inderdaad het ‘zieke’ oogje.
Ogentroost, dat kan Irma voor Friemel kopen.
Mooi, ogentroost heb ik in huis, dus dat kan ik Friemel geven.
Tong: goed.
Slokdarm: goed.
Luchtpijp: goed.
Hart: goed.
Longen: goed.
Maag: goed.
Er zit zoveel rust in hem nu.
Wat fijn dat hij dit verschil voelt.
Lever: goed.
Milt: goed.
Nieren: zien er voor 98 % goed uit, gezond.
Blaas: misschien is Friemel vatbaar voor gruis, urinewegeninfectie. Houd
dit maar in de gaten.
Friemel plast altijd buiten. De laatste tijd kijk ik wel als ik hem zie
plassen, dit lijkt er goed uit te zien. Ik zal hem in de gaten houden.
Darmen: ook goed. Geen gekke dingen.
Ik laat hem nu water drinken. Het gaat goed door het
systeem heen. En nu weer hoofdpijn. Ik merk ook dat Friemel verkrampt
als ie hoofdpijn krijgt.
Ja, dat klopt. Het doet hem zo’n zeer.
Hij is heeel dankbaar.
... glimlach...
Regent het nu? Ja, het regent nu.
Friemel gaat lekker naar binnen, als het regent. Gaat ie
van binnen naar buiten kijken.
Klopt! Friemel heeft een hekel aan regen. Hij gaat dan naar binnen. Als
het meedere dagen regent, wordt Friemel wat sip.
Schudden met zijn koppie durft ie niet zo, want dan doet
het zeer.
Kan ik me goed voorstellen.
Wil je verder nog iets vertellen, Friemel? Nee, dankbaar,
gewoon heel dankbaar.
Wat ben ik daar blij mee.
Hij is heel blij dat zijn stem zo telt.
Dat is precies waarom ik een gesprek voor hem heb aangevraagd. Ik wilde
dat hij zijn stem liet gelden. Fijn dat hij het zo waardeert.
Heeft Irma verder nog vragen? Ja, Irma wil graag wat meer
weten over de aanrijding of klap die hij heeft gehad.
Aangereden? Waarschijnlijk is het een harde klap geweest.
Ja, daar heeft hij dit aan overgehouden. Dit is de oorzaak geweest. Dat
zijn systeem, zijn skelet een klap heeft gehad.
Ongeveer vijf jaar geleden kregen we iets verderop nieuwe buren. Op een
bepaald moment hoorden we buiten een hard sis-geluid. Mijn man is toen
gaan kijken waar dit geluid vandaan kwam. Hij zag dat Friemel door de
nieuwe buurvrouw met een bezem van het pad werd afgeveegd. Mijn man
vertelde haar dat Friemel hier erg agressief van zou worden en gaf aan
hoe zij Friemel beter en vriendelijker van het pad af kon krijgen.
Enkele dagen later kwam de vrouw met een kras (gemaakt door Friemel) op
haar been bij ons aan de deur, met de klacht dat we een agressieve kat
hadden. Opeens herinnerde ik me wat mijn man haar als advies heeft
gegeven. Ik herinnerde de vrouw hieraan, waarna zij afdroop. Kort hierna
heeft Friemel periodes gekend dat hij heel bang en schichtig was. We
wisten niet waar dit aan lag. Wel denken we dat de nieuwe buren Friemel
wellicht een hardhandig lesje hebben geleerd. We weten het natuurlijk
niet zeker, maar het zou goed in te denken zijn dat zij Friemel een
harde schop of klap met een bezem hebben gegeven.
7 jaar. Die aanrijding/klap vond plaats toen Friemel 7
jaar was.
5 jaar geleden was Friemel inderdaad 7 jaar.
Quantum Touch, dat is belangrijk. Anders kan
Kreupeldier.nl wellicht nog iets voor hem betekenen. Of die vriendin van
Irma! Die kunnen hem verder steunen.
Ja, deze vriendin doet de Quantum Touch bij hem. Ik zal haar vragen of
ze hem voorlopig wekelijks wil behandelen. Wat fijn dat hij hier goed op
reageert.
Zo is het klaar. Absoluut het linkerachterbeen dat niet
goed is.
Daar zullen we zeker onze aandacht op richten. We zijn heel blij met
deze goede informatie. Hier kunnen we goed verder mee. Ook heeft Friemel
ons wat meer tijd gegeven, zodat we de goede keuzes in samenspraak
kunnen maken. Ook wij zijn heel dankbaar. We zijn er nog niet, maar zijn
toestand lijkt stabiel. We gaan zeker verder met de Quantum Touch.
Mieke neemt afscheid van Friemel en stuurt hem gezondheid
en kracht mee. Het symptoom (de oogkwaal) wordt voorlopig niet
verwijderd. Eerst wordt gekeken hoe Friemel reageert op het behandelen
van de oorzaak.
|