Friemel

Friemel heeft een aandoening aan zijn oog. De dierenarts overweegt het oog eruit te halen.

Wat vindt Friemel hiervan? 

Een droge mond.

Hai Friemel, ik wil graag met je praten.

Hij wil wel.
Mijn oren geven een kloppend gevoel.
Dat kan ik me goed voorstellen, met die druk op zijn hoofd.
Er zit druk op mijn hoofd, bij mijn oren. Friemel loopt om mij heen. Hij draait met opgeheven staartje achtjes. Linker stuk van de achterschedel geeft een nare zeurderige hoofdpijn. Het klopt aan mijn oor. Ik knijp mijn linker oogje wat meer dicht. De pijn trekt echt van mijn linkeroor uit.
 
Ja, hij heeft veel last van pijn.

Ik zie Friemel spelen met een balletje dat van losse ‘friemeltjes’ is gemaakt.
Inderdaad, Friemel heeft een balletje wat van ‘friemeltjes’ is gemaakt. Wat grappig.
Ik zie een rood tapijt met bloemen, een soort pers op witte tegels.
 
Ja, dit hebben we ook in huis liggen.

Ik heb honger.

Het verbaast me niks dat hij dit zegt, Friemel kan namelijk flink eten.

De pijn trekt door naar mijn nek. Friemel, de vraag is of de dierenarts jouw oogje moet verwijderen? Friemel wordt er misselijk van. Mijn oor begint te trekken. Hij moet ervan huilen. Hij voelt zich zo'n last voor Irma.
Daar zal ik ook wat mee gaan doen, het is namelijk niet de bedoeling dat hij zich een last voor me voelt. Daar hoeft hij zich geen zorgen om te maken. Fijn dat ik hier nu ook iets aan kan doen.

De linkerschouder begint nu ook een zeurderige pijn af te geven. Dat oog eruit, dat slaat nergens op.
Dat is precies wat mijn man ook al zei. Deze resolute reactie, is precies dezelfde. Ik wilde heel graag weten wat Friemel er zelf van vindt, dit maakt hij gelukkig goed duidelijk. Fijn hoor.
 

De kat is scheef. Het linker bekken voelt scheef. De heup geeft een zeurpijn. Die hele linkerkant van het lijfje klopt niet.
Okay, daar gaan we zeker verder naar kijken en laten kijken.

 
Lieve Friemel, i
k adem gezondheid in je lijf. De nek blijft zwaar. Een osteopaat of Quantum Touch, daar zou Friemel baat bij kunnen hebbben.
Een vriendin van mij geeft Quantum Touch, haar zal ik vragen of zij Friemel wil behandelen. Fijn, deze tip. Ik zal haar snel benaderen.

Kreupeldier.nl kan wellicht ook wat betekenen. 

Het oogje blijft wel blind. Maar daarmee kan hij goed leven.
Okay, het voelt als een opluchting voor me, dat hij daar goed mee kan leven. Het geeft ons ook wat meer tijd om verder te kijken hoe we Friemel het beste kunnen helpen.

Er is iets met de nekwervels. Misschien heeft hij daar ooit trauma opgelopen.
Ja, dat vraag ik me ook wel eens af. Of hij een trauma op heeft gelopen van het één of ander.
Dat zou ik graag nog willen weten. Mijn linkerpootje voelt ook zwaar aan. Het is niet leuk hoor. De pijn is 8 op de schaal van 10. 
Dit vind ik heel erg voor hem. We zien ook aan hem dat hij veel last van pijn heeft. Ik hoop dat we hem kunnen helpen, zodat zijn pijn flink zal verminderen/verdwijnen.

[bovenstaand gesprek nemen we door met Irma en zeggen dat we deze week nog een keer met Friemel gaan praten]

Mijn schouders beginnen bijna te gloeien. Ik voel heel veel rust en blijdschap, ik kan er wel van huilen. Tranen in de ogen.
Wat mooi om te horen.

Hij is heel dankbaar.
Daar ben ik blij om.
De hoofdpijn zit nu aan de achterkant van oor naar oor. Als een soort band. Maar is zeker op de achtergrond aanwezig, niet meer op de voorgrond.

Is zo dol op Irma, hij wil wel met haar trouwen.
Hahaha, dat is schattig om te horen.
Linkerneusgat jeukt van binnen. Maar aan de oppervlakte, niet echt inwendig.

Ik ga een bodyscan bij hem doen, dat wil hij wel. Ik zet hem op mijn behandeltafel.

Buitenkant links: ziet er goed uit.

Buitenkant rechts ook, maar toch lijkt het alsof het geheel scheef is.

Zie het als de jas van Ome Joop die verkeerd geknoopt is.
Ja, ook dat kan ik me voorstellen. Misschien omdat hij ooit een harde klap heeft gehad, of wellicht is aangereden. We vragen ons  af of Friemel hiervan ooit een trauma heeft opgelopen.

Achterkant ziet er gezond uit.

Voorkant: misschien te vergelijken met een rits die niet goed dicht is gegaan. Alsof de twee helften uit balans zijn.

Hij voelt zich goed. Voelt zich beter dan in het eerste gesprek.
Wat fijn om te horen, zeg. Heerlijk. Toen we een paar dagen weg zijn geweest, is het met Friemel ook goed gegaan. Alleen op donderdag had hij een dipje.

Onderkant: ook geen gekke dingen.

Voetzooltjes: zie ik niks raars aan.

Nu kijk ik dieper: naar zijn huid dus.

Links een paar korstjes, niks ernstigs.

Ik ga nu nog dieper kijken: naar het bloed. Eerst dacht ik bloedarmoede, maar ziet er toch goed uit. Dan vraag ik Friemel of ik in zijn lijf mag kruipen. Dit mag. Als Friemel loopt, laat ie me ook een telganger zien. Voeten tegelijk: rechts en links tegelijk. Dit kan haast niet.
Afgelopen week hebben we op de opleiding een oefening gedaan met verschillende honden. Het was de bedoeling dat de honden een ‘goede’ loop lieten zien. Je raadt het nooit.... 8 van de 10 honden liet Telganger zien! Daar stonden we natuurlijk van te kijken. Het was grappig. Misschien heeft Friemel me dit thuis horen vertellen en geeft hij dit zo door.

Linkerheup: zeurdigere pijn, maar vele malen minder dan vorige keer.
Ik vind het zo prettig dat de pijn minder is. We zijn dus op de goede weg.
Linkerachterbeentje voelt zeurderig, tot aan de knie. Maar dit is eigenlijk een groot deel van zijn leven al. Hij is er aan gewend. Het is je waarschijnlijk niet opgevallen.

Nu kijk ik naar de schedel van buitenaf: niks geks. Hals niks. Ik heb wel het gevoel dat de eerste twee wervels – die van de hals naar het hoofd -  dat daar een gekke knik in zit.
Dit kan ik me goed voorstellen. Toen Friemel net bij ons was is hij van een kast (van twee meter hoog) afgesprongen. Hij had de situatie niet goed ingeschat. Friemel kwam heel hard neer op de betonnen vloer. Hij kwam wel op zijn pootjes, maar schoof een eind door, ook met zijn neus op de grond. Ik ben altijd bang geweest dat hij hier letsel aan overgehouden had. Friemel heeft toen een dag voor pampus gelegen, zo hard was zijn landing.

Beentjes: niks geks.

Wervelkolom: die laat mij het volgende zien: vanaf de schouders loopt deze in een overdreven S.
Ja, nu moet ik wederom aan die harde landing vanaf de kast denken.

Het linkerbeentje: is okay. Rechts is okay. Staart is goed.

Linksachter: het is spierpijn wat hij nu heeft. Het zit om het bot heen, het is niet het bot zelf.

Ik heb het gevoel dat er al energetisch met hem gewerkt is. Hij zit beter in zijn vel.  
Dat klopt zeker, we hebben dezelfde avond nog met hem gewerkt! Wat fijn dat het zo snel aan lijkt te slaan. Friemel heeft toen Quantum Touch gekregen. Het was een bijzondere ervaring. Ik heb Friemel opgepakt, waarna mijn vriendin hem behandelde. Normaal wil Friemel niet energetisch behandeld worden, maar dit keer liet hij het goed toe. Na een tijdje wilde hij uit mijn armen. Ik heb hem op de grond gezet. Hierna ben ik in de energie van Friemel gaan zitten, ik werd Friemel als het ware. Mijn vriendin is mij (lees: Friemel) verder gaan behandelen. Friemel zelf bleef ook in de buurt, hij wilde ons in de gaten houden. Tijdens de behandeling begonnen mijn vriendin en ik te gapen. Te gapen en te gapen. We konden niet meer stoppen. De tranen liepen over mijn wangen. Ik heb veel lichamelijke klachten van Friemel gevoeld. Ik voelde steeds meer ontspanning en werd heel moe. Op een gegeven moment werd ik zo ontspannen dat ik dubbel over mijn eigen knieën gevouwen lag. Na de behandeling ben ik stevig uit de energie van Friemel gestapt. De dagen erna was ik kapot, heel erg moe en erg verdrietig.

Het is alsof ik/Friemel iets losgelaten heb. Dat voelt goed. Het was een mooie ervaring.

Organen: linker oogje, het lijkt wel of het licht geeft. Het is veel lichter dan de ander. Het oogje lijkt wel groter, de pupil ook. Naar dit oogje gaat mijn aandacht.
Dit is inderdaad het ‘zieke’ oogje.

Ogentroost, dat kan Irma voor Friemel kopen.
Mooi, ogentroost heb ik in huis, dus dat kan ik Friemel geven.

Tong: goed.
Slokdarm: goed.
Luchtpijp: goed.
Hart: goed.
Longen: goed.
Maag: goed.

Er zit zoveel rust in hem nu.
Wat fijn dat hij dit verschil voelt.

Lever: goed.
Milt: goed.
Nieren: zien er voor 98 % goed uit, gezond.
Blaas: misschien is Friemel vatbaar voor gruis, urinewegeninfectie. Houd dit maar in de gaten.

Friemel plast altijd buiten. De laatste tijd kijk ik wel als ik hem zie plassen, dit lijkt er goed uit te zien. Ik zal hem in de gaten houden.

Darmen: ook goed. Geen gekke dingen.

Ik laat hem nu water drinken.  Het gaat goed door het systeem heen. En nu weer hoofdpijn. Ik merk ook dat Friemel verkrampt als ie hoofdpijn krijgt.
Ja, dat klopt. Het doet hem zo’n zeer.

Hij is heeel dankbaar.
... glimlach...

Regent het nu? Ja, het regent nu.

Friemel gaat lekker naar binnen, als het regent. Gaat ie van binnen naar buiten kijken.
Klopt! Friemel heeft een hekel aan regen. Hij gaat dan naar binnen. Als het meedere dagen regent, wordt Friemel wat sip.

Schudden met zijn koppie durft ie niet zo, want dan doet het zeer.
Kan ik me goed voorstellen.

Wil je verder nog iets vertellen, Friemel? Nee, dankbaar, gewoon heel dankbaar.
Wat ben ik daar blij mee.

Hij is heel blij dat zijn stem zo telt.
Dat is precies waarom ik een gesprek voor hem heb aangevraagd. Ik wilde dat hij zijn stem liet gelden. Fijn dat hij het zo waardeert.

Heeft Irma verder nog vragen? Ja, Irma wil graag wat meer weten over de aanrijding of klap die hij heeft gehad.

Aangereden? Waarschijnlijk is het een harde klap geweest. Ja, daar heeft hij dit aan overgehouden. Dit is de oorzaak geweest. Dat zijn systeem, zijn skelet een klap heeft gehad.
Ongeveer vijf jaar geleden kregen we iets verderop nieuwe buren. Op een bepaald moment hoorden we buiten een hard sis-geluid. Mijn man is toen gaan kijken waar dit geluid vandaan kwam. Hij zag dat Friemel door de nieuwe buurvrouw met een bezem van het pad werd afgeveegd. Mijn man vertelde haar dat Friemel hier erg agressief van zou worden en gaf aan hoe zij Friemel beter en vriendelijker van het pad af kon krijgen. Enkele dagen later kwam de vrouw met een kras (gemaakt door Friemel) op haar been bij ons aan de deur, met de klacht dat we een agressieve kat hadden. Opeens herinnerde ik me wat mijn man haar als advies heeft gegeven. Ik herinnerde de vrouw hieraan, waarna zij afdroop. Kort hierna heeft Friemel periodes gekend dat hij heel bang en schichtig was. We wisten niet waar dit aan lag. Wel denken we dat de nieuwe buren Friemel wellicht een hardhandig lesje hebben geleerd. We weten het natuurlijk niet zeker, maar het zou goed in te denken zijn dat zij Friemel een harde schop of klap met een bezem hebben gegeven.

7 jaar. Die aanrijding/klap vond plaats toen Friemel 7 jaar was.
5 jaar geleden was Friemel inderdaad 7 jaar.

Quantum Touch, dat is belangrijk. Anders kan Kreupeldier.nl wellicht nog iets voor hem betekenen. Of die vriendin van Irma! Die kunnen hem verder steunen.
Ja, deze vriendin doet de Quantum Touch bij hem. Ik zal haar vragen of ze hem voorlopig wekelijks wil behandelen. Wat fijn dat hij hier goed op reageert.

Zo is het klaar. Absoluut het linkerachterbeen dat niet goed is.
Daar zullen we zeker onze aandacht op richten. We zijn heel blij met deze goede informatie. Hier kunnen we goed verder mee. Ook heeft Friemel ons wat meer tijd gegeven, zodat we de goede keuzes in samenspraak kunnen maken. Ook wij zijn heel dankbaar. We zijn er nog niet, maar zijn toestand lijkt stabiel. We gaan zeker verder met de Quantum Touch.

Mieke neemt afscheid van Friemel en stuurt hem gezondheid en kracht mee. Het symptoom (de oogkwaal) wordt voorlopig niet verwijderd. Eerst wordt gekeken hoe Friemel reageert op het behandelen van de oorzaak.