Asha, leef je nog?
Mijn testen om te zien of ze in leven is, vallen allemaal positief uit.

Ik zie een kat op jacht. Een wilde kat. Een kat die zich heel goed kan redden in het wild. Ze is gelukkig met haar leven nu. Ik zie haar door het hoge riet lopen, op zoek naar voedsel. Ze lijkt niet in paniek, ze heeft haar leven op orde. Ze lijkt wel een leeuwin maar dan in het klein. Ze weet precies wat ze wil en wat ze niet wil.

Lieve Asha, mijn naam is Mieke, ik praat met dieren. Desirée heeft mij gevraagd met jou te gaan praten. Ze maakt zich heel erge zorgen om je. Ze wil graag weten of jij weer naar huis komt.
"Desirée weet dat ik van oorsprong een wilde kat ben. Ik ben terug naar mijn roots. Misschien kom ik nog eens terug om te laten zien dat het goed met mij gaat, misschien ook niet."

Als je zo’n wilde kat bent, waarom heb je dan bij Desirée een nestje gekregen?
"Dat was omdat ik hen een goede start wilde geven. Die heb ik zelf niet gehad.
Ik wil graag dat Desirée mij loslaat. De ongereptheid stroomt door mijn aderen. Ik kan niet leven in een huis. Daar zou ik sterven van verveling. Ik ben heel blij geweest met het huis dat Desirée mij heeft gegeven. Ik heb hier mijn jongen grootgebracht en ben daarna weer goed op krachten gekomen. Ik heb voor nageslacht gezorgd. Inmiddels ben ik gesteriliseerd. Mijn taak als huiskat zit erop. Ik wil nu weer graag voor mijzelf zorgen. Ik ben blij met de kans die ik heb gehad bij Desirée. Het is goed zo. Ik ben tevreden. Ik ben heel blij met mijn leven tot nu toe. Zeg alsjeblieft tegen Desirée dat het niets met haar te maken heeft of met dingen die in huis zijn gebeurd. Vertrouw haar toe dat ze heel goed voor mij heeft gezorgd en dat ik daar erg dankbaar voor ben. Ik ben echter een vrije kat. Ik hoop dat ze dat kan accepteren. Ik ga mijn eigen weg."

Feedback van Desirée:
Dit is op en top Asha. We hadden ooit dagelijks een heuse reiger in de tuinvijver. Sinds Asha er is, hebben we die reiger niet meer gezien. Onder de aalbessenstruik heeft ze bovendien haar eigen ‘afwerkplek’. Je wil niet weten wat ik daar allemaal vind. Van de zomer kwam ze samen met haar dochter met een hele kip aan. Levend. Die kip liep tussen de beide dames in! Geen idee waar ze die vandaan had. Ik heb de kip gelukkig kunnen redden.

Natuurlijk ben ik ontzettend verdrietig dat ik deze heerlijke karakterkat kwijt ben. Voor haar ben ik blij dat het goed gaat met haar. Dat ze het naar haar zin heeft. Dat is het allerbelangrijkste. Ik gun haar het allerbeste. Ik gun haar het leven dat voor haar het beste is en natuurlijk hoop ik stilletjes dat ze van gedachten verandert.

5 dagen later:
Mieke, het verhaal moet iets worden aangepast: Asha is inderdaad van gedachten veranderd ... Ze kwam gisteravond luid mauwend binnenwandelen (om een uur of half 11). Heeft het eerste uur heen en weer gerend tussen voerbak (had honger, maar was niet vermagerd of zo) en schoot en is uiteindelijk op mijn schoot blijven liggen. Kennelijk heeft ze zich (gelukkig) bedacht. Ik vind het eerlijk gezegd heel erg fijn dat ze er weer is, maar dat begrijp je vast!!!
---------------
En als ik vijf dagen later dan dat bericht krijg, ben ik natuurlijk ontzettend blij voor Desirée. Maar ook denk ik: had ik het fout dan? Heb ik die stelligheid van Asha zo verkeerd opgepikt?
Eigenlijk geloof ik daar niet in. Ik denk dat Asha heeft geproefd wat het ook betekent om in de vrieskou je eigen kostje bij elkaar te scharrelen. Dat de romantiek er even vanaf was. Ik denk dat dit soort uitstapjes steeds vaker gaat plaatsvinden en ook steeds langer gaat duren. Asha is een jager in hart en nieren en zal haar jachtgebied steeds meer uitbreiden. Met de liefde- en begripvolle basis en de veilige thuishaven die Desirée haar biedt, komt Asha tot haar volle wasdom.